Katja Gramann

De tentoonstelling is in het kader van Katja Gramann en Pia Wustenberg. Dit gaat door in de Rijselstraat in het centrum van Ieper. Het is de bedoeling dat nationale en internationale kunstenaars de kans krijgen om hun unieke werken tot het publiek te brengen. Mensen kunnen op deze manier hun kunst leren kennen. Frock biedt ook de mogelijkheid aan om deze kunstwerken te kopen via ART SHOP. 

Deze galerij in Ieper is echt helemaal in het centrum. Grote ramen aan de voorkant die de mogelijkheid bieden om grote werken in de etalage te plaatsen. In de galerij zelf was er ook nog veel ruimte vond ik. Je kon er rondwandelen zoals in een woonkamer. 

De beeldenmaakster Katja Gramann was niet aanwezig.

Gekozen kunstwerk

Ik heb een werk gekozen dat iedereen zijn aandacht trok, maar dat ik persoonlijk het minst aantrekkelijk vond. "Een goede relatie heeft veel ruimte nodig - voor beide kanten" is een titel die meteen de kern van het werk blootlegt: het gaat niet alleen om de visuele vorm, maar vooral om de boodschap van balans en wederzijds respect binnen relaties. 

Ondanks dat ik het werk niet mooi vond, sprak het me toch aan omdat het de dynamiek van relaties op een abstracte manier weergaf. De kunstenaar maakte bewust gebruik van open ruimtes en losse elementen, wat het idee van afstand en ruimte in menselijke interacties weerspiegelde. Hierdoor voelde het werk niet beklemmend, maar juist als een uitnodiging om na te denken over wat 'ruimte' betekent binnen relaties. In de huidige tijd, waarin het evenwicht tussen nabijheid en afstand soms moeilijk te vinden is, vond ik deze benadering interessant en zelfs relevant. 

De manier waarop de kunstenaar ruimte als concept benaderde, leek heel persoonlijk en reflectief. Misschien heeft zij zelf ervaring met het zoeken naar balans in relaties, wat in het werk werd weerspiegeld. De titel benadrukte dit idee nog eens extra: een relatie heeft ruimte nodig, zowel letterlijk als figuurlijk, om te kunnen groeien en stand te houden. 

Het kunstwerk is een installatie met collagetechnieken, gemaakt van materialen zoals rijstpapier en acrylverf. De combinatie van reliëf en kromme lijnen gaf het werk een speelse, bijna organische uitstraling. Die me deed denken aan natuurlijke vormen. De kleuren zwart en wit zorgden voor een sterk contrast, waardoor de boodschap van evenwicht en dualiteit nog meer naar voren kwam. Hoewel ik de stijl niet aantrekkelijk vond, moest ik toegeven dat het kunstwerk wel degelijk een doordachte compositie en een gelaagde betekenis had. 

De ruimte tussen de verschillende elementen maakte het werk bijzonder. Je keek niet alleen naar de objecten zelf, maar ook naar wat ertussen lag. Alsof de leegte net zo belangrijk was als de vormen. Dit versterkte de boodschap dat afstand en verbinding elkaar niet uitsluiten, maar juist samen een geheel vormen. 

Toch voelde ik me wat onwennig in deze kunstzinnige omgeving. Ik ben niet zo vertrouwd met de kunstwereld en soms had ik het gevoel dat ik iets moest 'begrijpen' wat misschien niet meteen duidelijk was. Desondanks bood dit kunstwerk een interessante reflectie op relaties en menselijke interacties. Het zette me aan het denken en dat is uiteindelijk wat kunst hoort te doen, zelfs als je het niet mooi vindt.  

Ik vond het fijn om met de medewerker te praten. 

Hier kan je enkele foto's van de galerij bekijken.

https://www.instagram.com/p/DBg2hCKiw2B/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==